Spoedafspraak.

Gister moest ik dus naar het ziekenhuis voor een spoedafspraak. Dinsdag bleek dat mijn ratio (jaja, ik heb het gevraagd en dat is de verhouding tussen mijn kreatinine en eiwitten) abnormaal is. Dit houdt in dat door de zwangerschapsvergifiting mijn nieren aan het lekken zouden zijn. Wat verklaard waarom ik zoveel vocht vasthoudt en mijn benen zo'n pijn doen. Dus er moest gister weer bloed worden geprikt en er is een CTG gemaakt.

De arts die mij dinsdag heeft geholpen heeft mij gister de hele middag in de gaten gehouden en alles tot in de puntjes uitgelegd. Wat een geweldige dokter is dat! Ik heb in het ziekenhuis zelden een arts meegemaakt die zo met me meeleeft, zo bezorgd is om mij en de baby en de tijd voor me neemt. Dat terwijl hij eigenlijk niet eens de gyn was waar ik gister de afspraak mee had! Maar goed, waar was ik.

Na een aantal uren in het ziekenhuis te hebben doorgebracht was de uitslag ook nog eens geweldig. De uitslag was weer 'normaal'. Dus er zaten alleen nog eiwitten in. Geen acute zwangerschapsvergiftiging! Ik ben gelukkig één van de dames waarbij de uitslagen schommelen. De baby ondervindt er (tot nu toe) geen directe hinder aan, alleen mijn lichaam. Ondanks de schommelende uitslagen zullen de symptomen helaas niet meer minder worden het wordt alleen allemaal onderdrukt waardoor ze proberen te voorkomen dat het erger wordt. Dat is dan maar zo.

Dus zolang het voor mij nog dragelijk is mag de baby lekker in mijn buik blijven. We gaan het inleiden proberen te rekken tot week 37. Dat zou het meest ideale zijn voor de baby. Het wordt nu allemaal wel heel spannend!